درباره وبلاگ
هرگز تو را فراموش نخواهم کرد،
حتی اگر فاصله ها باعث دوری دیده ها گردد،
همیشه در دلم خواهی ماند،
جایی که جای هیچ کسی نیست بجز تو
و هیچ کسی نمی تواند جای تو را در دلم بگیرد...
نگاه معصومت در یاد من همیشه جاوید است؛
برای همیشه...
این وبلاگ رو بخاطر خودم ؛ بخاطر دوستام و بخاطر الینای عزیزم ساختم. میدونم هیچ وقت خاطرات دخترم کم رنگ نمیشه اما دلم نمیخواد بیشتر از این ناراحتش کنم و غصه ی مامان رو ببینه،سعی میکنم آروم باشم و امیدوار. برام دعا کنید...
این متن درباره وبلاگم برای الینای عزیزم بود ؛باید عوضش کنم چون این وبلاگ شده خاطرات آنیتای نازم؛نه اینکه الینا رو فراموش کردم نه؛الان بیشتر از همیشه دلم براش تنگ شده و حتی اگه 1000سال هم از نبودنش بگذره بازم دلم براش تنگه و هرشب به یادشم و برای معصومیتش اشک میریزم .هر گلی یه بویی داره و حتی با اومدن آنیتا جونم بازم جای دختر بزرگم خالیه .